Dit drieluik is onze interpretatie van Jheronimus Bosch’ “De Tuin der Lusten” (1480-1490). Het schilderij kan, net als het origineel, van links naar rechts worden gelezen, waarbij elk paneel een essentiële betekenis heeft voor het geheel. Op het linkerpaneel beeldt Bosch af hoe God Eva voorstelt aan Adam in Eden, in het midden het zondige bestaan en rechts de hel. Het resultaat, in contrast met de andere panelen, is de eeuwige verdoemenis van de mens nadat hij is bezweken voor de verleiding.
Aan de andere kant, als we onze leefomgeving vanaf het begin anders benaderen, kan het resultaat op het rechterpaneel optimistisch zijn, in tegenstelling tot het oorspronkelijke werk. In ons schilderij tonen we dieren die gereedschappen voor natuurinclusief ontwerpen presenteren aan de mensen, de Gidsen en de ‘Kernbiotopenkaart’ van Rotterdam op het linkerpaneel. In het midden een symbiotisch bestaan tussen mens en natuur en rechts een optimistische toekomst. We laten dit zien aan de hand van voorbeeldprojecten uit Rotterdam, waar co-existentie met de natuur op dit moment wordt ontworpen en gerealiseerd.
Op de achterkant van het drieluik schilderde Bosch de wereld na de Derde Scheppingsdag, toen de wateren van de aarde werden gescheiden en het aardse Paradijs werd geschapen. We brachten de achteruitgang van de biodiversiteit in de wereld in kaart na de snelle groei van de steden. Dit is een oproep om te handelen! Ontwerpers, pas de investeringen die we doen toe op de steden om het tij te keren voor alles wat op aarde leeft.
Waar wachten we nog op?
De huidige groei van de wereldbevolking nadert onvermijdelijk de 10 miljard. Deze groei vindt echter alleen plaats in steden. Daarom kunnen we de stedelijke omgeving beschouwen als de toekomstige menselijke biotoop.
Ondertussen staat de wereldwijde populatie van wilde dieren voor de zesde massale uitstervingsgolf. In de race naar de bodem is de afname van diversiteit in stedelijke gebieden minder drastisch dan daarbuiten. Steeds meer dieren en planten vluchten naar onze steden, maar de aantallen per soort dalen.
Waar wachten we nog op? Het wordt tijd dat wij, ontwerpers van de menselijke biotopen, het belang van alle levende wezens dienen. De volgende stap is dat de beschaving het leven op aarde regenereert. Daarom moeten we nieuwe ontwerptheorieën bedenken, te beginnen met het opleiden voor een natuurinclusieve ontwerpbenadering. Tegelijkertijd moeten we werken aan een esthetiek die stedelijke natuur wenselijk en haalbaar maakt. Als we daarin slagen, zal men vragen: hoe hebben ze dat gedaan? Ze hebben dit net op tijd, strategisch en met de kracht van schoonheid voor elkaar gekregen.
> naar website tentoonstelling
Input projects: DS landschapsarchitecten, Gemeente Rotterdam, H+N+S Landscape Architects, De Urbanisten, Frits van Dongen Architects and Planners
